www.rodzinysamobojcow.fora.pl

sylweczek38 · Wysłany: Nie 18:05, 13 Mar 2016 Temat postu: samobójstwo-ucieczka w nicość

Witam.Mam 38 lat
i pewnie niejedna historie przeczytaliscie.
Depresja dotknęła mnie kilka lat temu.Były dni że dawałem sobie radę z depresją ale teraz to wszystko powraca ze zdwojoną siłą.Wiem że każdy uważa że samobójstwo to akt tchórzostwa ale nie dla mnie codziennie rozmyslam nad forma jego popelnienia.Ale najpierw musze sie ukarac za wszystko.na poczatku bede sie okaleczał,bede wyrywal sobie paznokcie z palcow będę powoli wykrawał sobie część skóry a kiedy juz nie bede mial sil to wtedy popelnie samobojstwo.Musialem to z siebie wyrzucic.Przepraszam

Lunawera

witaj,
we wszystkich chorobach psychicznych chorzy doświadczają lepszych i gorszych momentów. Masz widocznie teraz te gorsze, ale i je da się ominąć.
Nie ma spraw nie do pokonania, natomiast odebranie sobie życia nie daje możliwości na zmianę czegokolwiek.
Za samobójcą niestety często idzie rodzina. Ogarnięta rozpaczą chce dołączyć i często komuś się udaje. Może pomyśl o bliskich?
Samobójstwo to ani akt trzórzostwa ani odwagi tylko potwornego cierpienia, które wydaje się, że nie ma końca. No właśnie to się tylko wydaje osobie, która o tym myśli poważnie. Ja przeszłam swoją tragedię i chętnie pomogę komuś, kto ma takie myśli, jeśli tylko będę wstanie.